ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
آهنگ قدیمیای گوگوش جادوییاند، بازیای پلی استیشن داییم که وقتی دوم دبستان بودم تماشاشون میکردم جادویی بودند، قلعهی متحرک هاول جادویی بود، کشف اینترنت جادویی بود، تابستون دو سال پیش هم جادویی بود. این رو امروز صبح که تو آرشیو استوریهام میگشتم حس کردم. یه عکس بود از قلب مرداد و یه آدم. بعد برگشتم یه تصویر پاییزی از اون آدمو چک کردم تا ببینم جادو از شخصه یا از زمان. از زمان بود. مثل آهنگای قدیمی گوگوش که بخاطر شخص گوگوش جادویی نیستند. مثل قلعهی متحرک که بخاطر میازاکی جادویی نیست و مثل بازیای پلیاستیشن که بخاطر بچه بودن من جادویی بوند.
Oh sure you do
وقتایی که همه چی چرت میشه
میام اینجا و به طنز تلخ و خلاقانهای که توی هر پست هست نگاه میکنم
اون وقت حالم بهتر میشه
چون یه نفر دیگه هم هست که احساسات منو تجربه کرده باشه
جدی زندگی رو قابل تحمل میکنن این نوشتهها :(
ای جان. خوشحالم :*
ولی نمی دونم طنز تلخش کجاشه :))
یگانه جونم
بیشتر بیا. به قلمت احتیاج دارم
هستم که عزیزم :]
من که چیز خاصی نمینویسم اینجا.